Życie ma dwie strony
biochemiczną i bioelektroniczną
jak moneta reszkę i orła
lecz jedną tylko wartość
Włodzimierz Sedlak
Homo Electronicus
Włodzimierz Sedlak, ksiądz, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, twórca polskiej szkoły bioelektroniki, elektromagnetycznej teorii życia oraz pojęcia wszechpróżni, urodził się w 1911 roku w Sielcu, obecnej dzielnicy Sosnowca w wielodzietnej rodzinie górniczej. „Kim jestem? Jestem z zawodu tylko biologiem. Czy to nie za mało do głoszenia rekolekcji księżom? Na pewno za mało, więc się do rekolekcji nie rwę. Biologia nauczyła mnie życie czytać, ludzkie, kapłańskie i własne, a Pismo Święte czytane od lat nauczyło mnie po bożemu je interpretować. Nie ma piękniejszej roboty, jak wnikliwe studium życia z opartymi plecami o boga” – tak zwykł mawiać o sobie ksiądz Sedlak.
Profesor Sedlak był autorem ponad 20 książek głównie naukowych i ponad 250 rozpraw i artykułów, a także scenariusza do filmu pod tytułem „Krzem- pierwiastek młodości”4. Jeden z ciekawszych wykładów profesora Sedlaka pt. „Organizm jako chemiczno-elektroniczna jedność funkcjonalna i jego świadomość” miał miejsce 29.11.1980 r. w Szpitalu Psychiatrycznym w Radomiu.
Świadomość zdaniem Profesora, jest to zdolność odbioru zmiennych parametrów energetycznego środowiska, a organizm jest detektorem tych zmian. Nasza codzienna obiegowa świadomość należy do pierwszego, czyli najgrubszego przybliżenia. W drugim przybliżeniu cytologiczno-biochemicznym istnieje również odbiór informacji, czyli tym razem świadomość chemiczna. W przybliżeniu trzecim- molekularnym- musi także istnieć jakaś świadomość, gdyż inaczej organizm nie odbierałby informacji genetycznej. Tak głęboko sięga nie tylko rozróżnianie świadomości, ale również psychiatria- do biochemicznych molekularnych uwarunkowań schizofrenii. Można powiedzieć, że odkryto submolekularny poziom w biologii. Zajmuje się nim bioelektronika. W tym miejscu należy scharakteryzować sytuację energetyczną na kwantowym styku między reakcjami metabolizmu i procesami elektronicznymi w organicznych półprzewodnikach. Oba procesy są kwantowe i uruchamiają elektrony, tylko w chemicznych reakcjach uruchamiają się elektrony walencyjne, natomiast w półprzewodniku dryfują elektrony zdelokalizowane. Jeżeli te dwa procesy przebiegają w dostatecznie małej odległości, następuje wówczas kwantowe sprzężenie i stają się one wzajemnie uzależnione. Co więcej, po stronie chemicznej i elektronicznej zostają wyemitowane kwanty światła. To sprzężenie metabolizmu z procesami elektronicznymi nazywa się kwantowym szwem życia, czyli najmniejszym elementem funkcjonalnym w którym przyroda związała akcje życia. Początek każdego zdarzenia biologicznego dokonuje się w sferze kwantowej, gdzie najłatwiejsze dla naszego poznawczego operowania są relacje elektromagnetyczne. Przejście od kwantowej informacji elektromagnetycznej do ludzkiej świadomości można dokonywać przez analogię. Świadomość byłaby tu elektromagnetyczną falą nośną wielorakiej informacji do różnych struktur organizmu. Z drugiej strony nośna fala EM byłaby też odbiorcą wszelkiej informacji nadawanej przez struktury mózgowe. W świadomości chodzi o zdolność odbioru w szerokiej skali fizycznych oddziaływań. Najszerszy i idealny odbiór może zapewnić układ pracujący na zasadzie kwantowego oscylatora i wzbudzonych w nim stanów.

Bioelektronika znajduje się w pozycji taktycznej. To nie jest sztuka dla naukowej sztuki. To zadanie, a więc metoda poznawania życia, przede wszystkim – człowieka. Homo electronicus nie został bowiem wydumany, lecz wymodelowany według empirycznych faktów, niejako wydobyty z kwantowego dna.
Profesor Sedlak zmarł 17 lutego 1993 r. w wieku osiemdziesięciu dwóch lat. Dwa dni później mieszkańcy Radomia, gdzie zamieszkiwał, a także wielu dostojników kościoła, przedstawicieli władz uczelni KUL, przyjaciół i jego zwolenników, żegnało tego wielkiego acz skromnego uczonego i duchownego, który zadziwił świat elektromagnetyczną wizja życia.
Warto podkreślić, że prace profesora Sedlaka wywarły ogromny wpływ na rozwój paleontologii, palefizyki i bioelektroniki, a w konsekwencji niemal wszystkich dziedzin nauki. Profesor opisał nowy model życia- bioelektryczny, uzupełniając dotychczas obowiązujący model biochemiczny. Niewątpliwie śmierć księdza Profesora Włodzimierza Sedlaka stanowi niepowetowaną stratę dla polskiego i światowego kierunku rozwoju biologii.